معماری شیشه بازتاب دهنده
معماری شیشه بازتاب دهنده یک تکنیک طراحی ساختمان پیشرفته است که از شیشه های تخصصی برای بازتاب نور خورشید استفاده می کند، در نتیجه افزایش گرما را کاهش می دهد و بهره وری انرژی را بهبود می بخشد. این رویکرد نوآورانه برای ساخت و ساز شامل مواد پیشرفته و مهندسی پیشرفته برای ارائه طیف وسیعی از عملکردها است. عملکرد اصلی شیشه بازتاب دهنده این است که میزان تابش خورشیدی که وارد ساختمان می شود را به حداقل برساند، که به حفظ دمای داخلی پایدار کمک می کند و نیاز به تهویه مطبوع را کاهش می دهد. ویژگی های تکنولوژیکی شیشه بازتاب دهنده شامل پوشش فلزی نازک یا سرامیکی است که نور خورشید را بازتاب می دهد، و همچنین توانایی آن برای اجازه نور مرئی در حالی که از تابش مادون قرمز جلوگیری می کند. کاربرد معماری شیشه بازتاب دهنده گسترده است، از آسمان خراش ها و ساختمان های اداری تا خانه های مسکونی و گلخانه ها، که جذابیت زیبایی شناسی و عملکرد را افزایش می دهد.